پرداخت بدون تماس یک تراکنش مالی بی‌سیم است که در آن مشتری با تولید و انتقال یک نشانه‌ی امنیتی در فاصله نزدیک از پایانه فروش (PoS) فروشنده، پول را پرداخت می‌کند. نشانه‌های امنیتی برای پرداخت بدون تماس شامل کارت‌های بانکی مجهز به تراشه و برنامه‌های کیف پول موبایلی گوشی‌های هوشمند می‌شوند. پرداخت بدون تماس ممکن است به‌عنوان پرداخت‌های بدون لمس، ضربه‌ای یا پرداخت‌های مجاورتی نیز شناخته شود. به فرایندی که کالا و خدمات از طریق پرداخت بدون تماس خریداری می‌شوند، پرداخت بدون اصطکاک نیز می‌گویند.
در این نوع پرداخت تمام ارتباطات رمزگذاری شده اند و هر خرید با یک شماره تراکنش یکبار مصرف رمزگذاری می‌شود. اگر یک انتقال بی‌سیم توسط کلاهبرداران رهگیری شود، تنها اطلاعاتی که به دست می‌آورند کد یکبار مصرفی است که برای شناسایی یک تراکنش خاص استفاده شده است.
نمادهای کارت‌های پرداخت بدون تماس و فروشندگان:
کارت‌های پرداخت بدون تماس از نماد بالا استفاده می‌کنند که توسط فروشندگانی که این روش پرداخت را می‌پذیرند نمایش داده می شود.
تاریخچه‌ی پرداخت بدون تماس:
1995: انجمن حمل و نقل اتوبوسرانی سئول اولین کارت پرداخت بدون تماس را برای مسافران راه اندازی کرد.
1996: اولین نسخه استاندارد امنیتی EMV در سال 1996 منتشر شد.
2004: کارت های بدون تماس برای اولین بار در ایالات متحده استفاده شد.
2008: Visa، American Express و MasterCard همگی شروع به ارائه کارت های اعتباری بدون تماس کردند.
2011: Google Wallet و Android Pay راه اندازی شدند که امکان پرداخت بدون تماس از طریق گوشی های هوشمند به جای کارت را فراهم می‌کردند.
2015: ایالات متحده EMV را پیاده‌سازی کرد و هزاران کسب و کار را به استفاده از پایانه‌های دارای NFC که امکان پرداخت‌های بدون تماس را می‌دهد، ملزم کرد.
2018: Google Wallet و Android Pay به عنوان یک سیستم واحد به نام Google Pay متحد شدند.
2020: نگرانی ها در مورد COVID-19 پذیرش پرداخت بدون تماس را در ایالات متحده افزایش داد.
2022:پرداخت به روش جذاب واید آغاز شد.
استانداردهایی که از پرداخت‌های بدون تماس پشتیبانی می کنند:
پرداخت‌های بدون اصطکاک توسط استانداردهای ارتباط میدان نزدیک (NFC)، شناسایی فرکانس رادیویی (RFID)، انتقال امن مغناطیسی (MST) و کد پاسخ سریع (کد QR) پشتیبانی می‌شوند. Visa، Mastercard و American Express کارت‌های بانکی بدون تماس را ارائه می‌دهند، در حالی که Apple Pay، Google Pay، Samsung Pay و Venmo از محبوب‌ترین برنامه‌های کیف پول دیجیتال برای گوشی‌های هوشمند هستند.
پرداخت‌های بدون تماس چگونه کار می کنند؟
ریزتراشه‌های مورد استفاده در پرداخت‌های بدون تماس، هر بار که نیاز به استفاده از کارت یا دستگاه مجاز برای پرداخت بود، مقادیر جدیدی برای تأیید تولید می‌کنند. این رویکرد با نحوه انتقال داده‌ها توسط کارت‌های نوار مغناطیسی بسیار متفاوت است. هنگامی که یک کارت مغناطیسی سنتی استفاده می‌شود، اطلاعات صورتحساب مشتری با هر بار کشیدن کارت به کارت خوان منتقل می‌شود. این اطلاعات می تواند توسط شخص دیگری رهگیری و استفاده شود. با این حال، هنگامی که یک تراکنش به صورت بدون تماس انجام می شود، تنها اطلاعاتی که کلاهبرداران می‌توانند رهگیری کنند، کد احراز هویت منحصر به فردی است که مشخص می‌کند آن تراکنش خاص رخ داده است.
از آنجایی که در پرداخت بی‌سیم هر بار که از کارت استفاده می‌شود، کد جدیدی تولید می‌شود، برای کلاهبرداران بسیار دشوار است که کارت را شبیه سازی کرده و اقدام به خرید کنند. فناوری احراز هویت پویا به سادگی قابل کپی برداری نیست و نمی‌توان همان کدهایی که هر بار توسط یک کارت تراشه معتبر بازگردانده می‌شوند، تولید کرد. علاوه بر این، گوشی‌های هوشمند روش‌های امنیتی را برای قبل از شروع پرداخت‌های بدون تماس اضافه می‌کنند؛ به عنوان مثال، نیاز به احراز هویت کاربر از طریق روشی مانند FaceID.
علاوه بر امنیت، پرداخت های بدون تماس چه مزایای دیگری ارائه می‌دهند؟
پرداخت‌های بدون تماس بین 30 تا 50 درصد زمان کمتری نسبت به پرداخت‌های کارت اعتباری استاندارد دارند و بیش از 60 درصد سریع‌تر از تراکنش‌های نقدی هستند. این باعث می‌شود آنها برای پرداخت های خرد و سایر خریدهای با ارزش، مناسب باشند.
اگرچه مقدار واقعی زمان صرفه جویی شده در هر تراکنش ممکن است کمتر از یک دقیقه باشد اما دقایق ذخیره شده می‌تواند جمع شود و زمان صرف شده مشتریان در صف انتظار را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
روش جذاب هایپر اپلیکیشن واید امکان پرداخت آنی را به کاربران خود می‌دهد.این روش پرداخت تنها به وسیله موبایل‌های همراه خریدار و فروشنده صورت می‌پذیرد. خریدار به وسیله واید، فروشندگان اطراف خود را تا شعاع 50 متری در موبایل خود مشاهده می‌کند و با انتخاب فروشنده مورد نظر آنی پرداخت خود را کامل می‌کند.
